Sarp [Cosmopolitan]

Sarp LevendoğLu - Cosmopolitan dergisi Eylül sayısı röpörtajı..
"Beğenmeyen Almasın" Sarp Levendoğlu

Ece Bildiren

Gece-Gündüz dizisinde çılgın bir polis memurunu canlandıran yakışıklı oyuncu, çok yakıştığı kamera önünden arka tarafa transfer olmak üzere. 13 yaşından beri dayısı Mustafa Altıoklar'ın izinden giderek denemeler yapan Levendoğlu'nu, çok yakında kendi filminin yönetmen koltuğunda göreceğiz gibi görünüyor.

Röportaj yapmaktan nefret eden ünlülerden bu kadar net ve kendinden emin cevaplar çıkmaz genelde. Çünkü o ünlülerin röportaj vermekten hoşlanmama sebebi, kendilerini iyi ifade edememeleri ve yanlış anlaşılmaktan çekinmeleridir. Sarp Levendoğlu içinse hiç böyle bir durum söz konusu değil. O anlaşılmak istemiyor ki yanlış anlaşılmaktan çekinsin! "Ben işimi yapıyorum; dizimi izleyip televizyonu kapatın, gerisini merak etmeyin" diyor, kendisiyle ilgili detay merak edenlere. Kendine olan güveni, mütevazı taraflarını gölgelesin istemiyor. Tüm bu ciddi tavırların yanında, Levendoğlu son derece komik, çocuksu ve mizah anlayışı gelişmiş biri. Zaten Bebek Kitchenette'in bahçesinde gerçekleştirdiğimiz fotoğraf çekiminde giydiği gömleklerden de çocuksu ruhuyla ilgili fikir edinebilirsiniz. Şaşırtıcı olsa da, Sarp Levendoğlu'nun düz beyaz ya da siyah gömleği yokmuş! "Kendimi sadece renkli şeyler içinde iyi hissediyorum, beyaz ya da siyah gömlek asla giymem, hiç 'ben' değiller. İlla giymem gereken resmi ortamlara bile Hawaiian gömleklerimi giyip gidiyorum" diyor ve ekliyor: "Beğenmeyen almasın."

Bilgi Üniversitesi'ni yarım bırakmışsınız. Bölümü mü sevmediniz?
Bölümüm, Gösteri Sanatları Yönetimi'ydi, bölümle sorunum yoktu. Ama devam zorunluluğu vardı ve ben çalışıyordum, bence tolerans göstermelilerdi. İnsanları mezun etmeme gibi bir amaç taşırlarsa, hiçbir şey kazandıramazlar.

Şu an devam ettiğiniz Kültür Üniversitesi'nde de aynı sıkıntıyı yaşamıyor musunuz?
Orada da devam zorunluluğu var ama daha olumlu karşılıyorlar, çalışan insanlara yardımcı oluyorlar.

Sizi ilk tanımaya başladığımızda Mustafa Altıoklar'ın yeğeni olmanız ön plandaydı. Sonra ne oldu da bu dayı-yeğen dayanışması bir daha gündeme gelmedi?
Mustafa'yı çok severim, ikinci babamdır. Onun yeğeni olmaktan gurur duyuyorum. Bunu duyurmamak, saklamak gibi de bir çabam hiç olmadı, çok duymuyorsanız denk gelmediği içindir.

Yönetmenlik yapmak istemenizde onun etkisi var mı?
Var tabii. Çocukken insanlar etraflarındakilerden kendilerine 'rol model' seçiyorlar. Aslında Mustafa doktordur, biliyorsunuz. Ben, o doktorluk yaptığı zamanlarda küçüktüm ve 'Doktor olacağım' derdim, sırf bu yüzden! Ama asıl meslek seçme bilincim oturduğunda Mustafa yönetmenlik yapmaya başlamıştı. Etrafında da hep yönetmenler ve oyuncular vardı. Ben de onlarla büyüdüm, gözümü onlarla açtım.

Yönetmen olmak için gereken tekniği nasıl öğrendiniz? Okulda yönetmenlik okumadınız bildiğim kadarıyla...
Yo, iki okulumda da yönetmenlikle ilgili teknik eğitimler aldım. Pratiğim de 13 yaşından beri yönetmenlere asistanlık yaparak gelişti. Oynadığım dizilerin bazı bölümlerini ben çektim. Zaten sette çekilen bir dizi bölümü, okulda okuduğunuz bir yıla bedel eğitim veriyor. Bir de yönetmen gözüne sahip olmak başka bir şey. Kamerayı nereye koyarsanız ne alacağınızı anında görmek sizi iyi bir yönetmen yapar.