KartaLiçe...!
Mesaj Sayısı : 267
Doğum Tarihi : 10/05/94
Yaş : 30
Nerden : Evden :D
Kayıt Tarihi : 26/01/10
Takım : 
Ruh Hali : 
 |  Konu: Yalnızlığım...  Paz Şub. 14, 2010 4:45 pm | |
| Kısa bir öykü anlattım yalnızlığıma.
Umudun dudaklarından dökülen
birkaç masum sözdü hayallerimi canlandıran...
Bir yalnızlık mektubu bu kapını çalan. İçimdeki fırtınaların, düşlerimin, gecelerimin, sabahlarımın, içtiğim çayın, uyuduğum uykunun, aldığım nefesin yalnızlığı. Bir yalnızlık repliği dilimin ucundaki. Seni düşündüğümde aklımı alan bu düşünceye engel olamadığım gerçeği bu aklımı uyuşturan. Neyi nasıl yaşamayı bile bilemiyorum belki. Bilmediğim onca şeyden biri belki de bu. Karışık cümleler kurup her şeyi bilinmezliğe doğru götürmek değil amacım. Yalnızca ne yazmam gerektiğini bilmiyorum. Yaptığım şey, şu an aklımdan geçenleri buraya aktarmak. Seni düşünüyorum… Anları ve anıları. Bir düşe dönüşüyor kafamda canlananlar, kendime geliyorum, seni düşündüğümü fark ediyorum. Beynim ve kalbim arasındaki yol giderek uzuyor. Koca bir bilinmezliğe dönüşüyor tüm bunların toplamı. Toplamı bilinmezlik olan bir gerçeğin tam da ortasındayım. Seninle yaşadığım ve yaşamadığım güzel anların düşündeyim. Yüzün bir yıldız gibi düşüyor geceme; Oysa ben, yalnızlığın beşiğinde uyuyorum her gece. Bir şiir yazıyorum sana, gözlerin düşüyor aklıma. Bir yalnızlık melodisi bu kulağıma fısıldanan her gece. Seni özlüyorum!
Yırtıp atmak bir mektubu,
Yaşanan ve yaşanmayan ne varsa umuda dair, geleceğe dair, mutluluğa dair,
Yırtıp atmak bir yalnızlık mektubunu!
İçinde oluşan yaraya rağmen,
Kararan gecelere rağmen,
Yalnızlığa rağmen,
Yaşanabilecek güzel günlere rağmen,
Yırtıp atmak bir yalnızlık mektubunu!
Hayatım bir ikilemdir. Geçmişim beni ele veriyor. Önümde geçmişe dair ne varsa şimdi birer kılıç olup saplanıyor göğsüme. İçimden cerahat gibi boşanan göz yaşlarım şahit geceye. Akan her damla hesap soruyor benliğime. Köşeye sıkışıp kalmış bir böcek gibi, kaçmak isteyen bir şizofreni oynuyor hayatım. Her hecesinde bir soru, her satırında bir bilinmezlik, bana dair.
Ruhumu yıldızlar rehin aldı bu gece. Fidye olarak da seni istiyorlar!
Kış hüzün getirir, ay da olmasa gökyüzünde! Gözlerini geceden çekme, gün nasıl doğar yoksa… Yeni doğan güne bir umut ısmarla, hayata sıcak bir merhaba… Ben yaktım umutlarımı çoktan, küllerini savurdum denize.
Bir yalnızlık mektubu bu kapını çalan. Yalnız gecelerden, yalnız bir şehirden, yalnız düşlerden yazılan… Sessiz bir haykırış, belki karabasan… Yalnız bir şehirden eski bir şehre seslensem duyar mısın? Alıntıdır. | |
|
